فشار خون بالا که پرفشاری خون نیز نامیده می شود، حدود یک سوم افراد را درگیر می کند. در پر فشاری خون، نیروی بسیار زیادی به شریان ها به هنگام پمپاژ خون وارد می شود. این شرایط نه تنها به رگ های خونی آسیب می رساند، بلکه به اندام های دیگر نیز فشار زیادی وارد می کند. فشار خون با استفاده از دو پارامتر سیستولیک و دیاستولیک ارزیابی می شود که به ترتیب حداکثر فشار اعمال شده به شریان ها به هنگام انقباضات قلب و حداقل فشار به رگ های خونی بین انقباضات قلبی را اندازه گیری می کند. در بزرگسالان، اگر عدد بالا (فشار سیستولیک) بین 90 و 120 باشد و عدد پایین (دیاستولیک ) بین 60 و 80 باشد، طبیعی محسوب می شود.
بهترین قرص کدام است؟
اگر فشار خون اولیه و بدون بیماری زمینه‌ای دارید: دیورتیک‌ها مانند کلرتیالیدون.
اگر دیابت یا بیماری کلیوی دارید: بازدارنده‌های ACE یا ARBs.
اگر سن بالایی دارید: مسدودکننده‌های کانال کلسیم یا دیورتیک‌ها.
اگر بیماری قلبی یا آریتمی دارید: مسدودکننده‌های بتا.
رایج ترین داروی فشار خون چیست؟
- والزارتان مسدود کننده گیرنده ی آنژیوتانسین 2
- متروپرولول مسدود کننده ی بتا
- ترکیب ژنریک والزارتان و HCTZ
- المزارتان (بنیکار)
- المزارتان و HCTZ(بنیکار HCT)
پزشکان معمولا چه دارویی تجویز می کنند؟
- لیزینوپریل مسدود کننده ی ACE (پرینیویل، زستریل) در صدر جدول قرار دارند.
- آملودیپین بسیلات (نورواسک)
- مسدود کننده ی کانال کلسیم
- هیدروکلروتیازید ژنریک
بهترین داروی فشار خون بالا چیست؟
انتخاب بهترین داروی فشار خون بالا به چندین مسئله از جمله وضعیت سلامتی خوب بیمار، سن، نژاد و احتمال وجود مشکلات پزشکی همزمان یا حساسیت های دارویی بستگی دارد. برای مثال، در یک بیمار مبتلا به فشار خون بالا که آسم دارد، تجویز یک مسدود کننده ی بتا توصیه نمی شود، زیرا این داروها می توانند مشکلات تنفسی را تشدید کنند. به همین ترتیب، در بیماران مستعد یبوست (برای مثال، افراد پیر) ممکن است لازم باشد از مصرف مسدود کننده های کانال کلسیم و داروهای ادرار آور خودداری کنند، زیرا هردوی این داروها می توانند از دفع مدفوع صحیح پیشگیری کنند. بیماران آمریکایی آفریقایی بیشتر از سایر افراد به داروهای ضد فشار خون بالا پاسخ می دهند. گروه های خاصی از بیماران به مصرف گروه خاصی از داروهای فشار خون بالا نیاز دارند.
داروی فشار برای زنان باردار
- متیل دوپا یکی از قدیمی ترین داروهای فشار خون بالا برای زنان باردار می باشد که از طریق سیستم عصبی مرکزی عمل می کند تا فشار خون را پایین بیاورد. این دارو کمترین خطر را برای مادر و جنین در حال رشد دارد. دیگر داروهای ایمن شامل لابتالول، مسدود کننده های بتا و داروهای ادرارآور می شوند.
- دو گروه از داروهایی که هیچ گاه نباید در طول بارداری مصرف شوند شامل بازدارنده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین و مسدود کنده های گیرنده ی آنژیوتانسین 2 می شوند.
بیماران مسن
با بالا رفتن سن، خطر فشارخون بالای سیستولیک افزایش می یابد که با آترواسکلروز شدید بدتر می شود.
- مطابق با یک پژوهش انجام شده، داروی کلرتیالیدون، مزایای قابل توجهی در افراد مسن مبتلا به فشار خون بالای سیستولیک دارد.
- در کنار داروهای ادرار آور، برخی از مسدود کننده های کانال کلسیم، بازدارنده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین و مسدود کننده های گیرنده ی آنژیوتانسین 2 نیز ممکن است انتخاب های خوبی باشند.
- با این که مسدود کننده های بتا ممکن است برای فشار خون بالا در افراد بالای 60 سال مؤثر نباشند، اگر به طور همزمان بیمار، مشکل قلبی داشته باشد، می توانند انتخاب خوبی باشند.
- در بیماران مسن ترجیح داده می شود به جای یک داروی فشار خون بالا در دوز بالا، دو دارو با دوز پایین تر داده شود.
انواع داروی فشارخون
چند گروه داروی فشار خون وجود دارد، هر گروه به شیوه ی متفاوتی فشار خون را پایین می آورد. در این مقاله، به 10 گروه داروی فشار خون مختلف اشاره می شود:
- داروهای ادرارآور
- مسدود کننده های بتا
- بازدارنده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین
- مسدود کننده های گیرنده ی آنژیوتانسین 2
- مسدود کننده های کانال کلسیم
- مسدود کننده های آلفا
- آگونیست های گیرنده ی آلفا 2
- آگونیست های مرکزی
- بازدارنده های آدرنرژیک محیطی
- وازودیلاتورها
داروهای ادرارآور
داروهای ادرارآور ادرار را افزایش می دهند که سدیم و مایعات بدن را کاهش می دهد و به پایین آوردن فشار خون کمک می کند، زیرا حجم خون را پایین می آورد. فشار خون بالای خفیف را گاهی اوقات می توان با استفاده از داروهای ادرار آور به تنهایی درمان کرد، گرچه، این داروها معمولاً در ترکیب با دیگر داروهای فشار خون بالا استفاده می شوند. نمونه هایی از داروهای ادرارآور شامل موارد زیر می شوند:
- بومتانید (بومکس)
- کلرتیالیدون
- کلرتیازید
- اتاکرینات (ادکرین)
- فوروزماید (لازیکس)
- هیدروکلروتیازید HCTZ (ازیدریکس، هیدروهیوریل، میکروزید)
- اینداپامید (لوزول)
- متیکلوتیازید (اندرون)
- متولازون (میکروز، زاروکسولین)
یکی از عوارض جانبی داروهای ادرارآور، از دست دادن پتاسیم است که همراه با سدیم از طریق ادرار از بدن دفع می شود. پتاسیم برای حرکات عضلانی صحیح مورد نیاز است و کمبود این ماده ی معدنی می تواند منجر به خستگی، ضعف، گرفتگی های پا و حتی مشکلات قلبی شود. بنابراین اغلب اوقات، بیمارانی که داروهای ادرارآور سنتی مصرف می کنند، توصیه می شوند که داروی خود را با غذاهای غنی از پتاسیم مانند آب پرتقال یا موز مصرف کنند و یا یک مکمل پتاسیم برای آنها تجویز می شود.
برخی از داروهای ادارآور، بعدها برای رفع مشکل از دست دادن پتاسیم ساخته شدند. این داروهای فشار خون به داروهای ادرارآور نگهدارنده ی پتاسیم شناخته می شوند و شامل آمیلورید (میدامور)، اسپیرونولاکتون، آلداکتون و تریامترین (دیرنیوم) می شوند. در نهایت، داروهای ادرارآور ترکیبی در بازار موجود می باشد که شامل عامل نگهدارنده ی پتاسیم و داروی ادرارآور سنتی می شوند. این موارد شامل آمیلوراید هیدروکلراید و هیدروکلروتیازید HCTZ (مودیورتیک)، اسپیرونولاکتون و HCTZ و تریامترین و HCTZ(دیازید، واگسازید) می شوند.
مسدود کننده های بتا
مسدود کننده های بتا با مستقیماً عمل کردن روی قلب، فشار خون را پایین می آورند. این داروهای فشار خون بالا، ضربان قلب و نیروی پمپاژ خون را کاهش می دهند و همچنین حجم خون را پایین می آورند. مسدود کننده های بتا شامل موارد زیر می شوند:
- آسبوتولول (سکترال)
- آتنولول (تنورمین)
- بیزوپرولول فومارات (زوبتا)
- کارودیلول (کورگ) _ ترکیب مسدود کننده ی بتا/آلفا
