عروق کرونر غیرعادی (ACA) به معنای وجود ناهنجاری یا بدشکلی در یکی از شریان های کرونر قلب است. این بدشکلی مادرزادی بوده (از بدو تولد وجود دارد) و اغلب مربوط به منشا یا محل قرارگیری عروق کرونر است. علاوه بر مشکل در منشا یا محل قرارگیری شریان، ممکن است بخش های دیگری از عروق کرونر نیز دچار نقص باشند. این ناهنجاری می تواند بر اندازه و شکل کلی شریان تأثیر بگذارد و حتی ممکن است با سایر مشکلات قلبی مادرزادی همراه باشد.
همچنین، این عارضه ممکن است به عنوان ناهنجاری مادرزادی شریان کرونر (CAA) نیز شناخته شود.
اگرچه ACA از بدو تولد وجود دارد، اما اغلب تا اواخر نوجوانی یا بزرگسالی تشخیص داده نمی شود. دلیل اصلی این امر، عدم وجود علائم یا عدم تشخیص علائم به عنوان نشانه ای از این بیماری است. بسیاری از افراد مبتلا به این ناهنجاری، قبل از تشخیص درست عموماً علائمی همچون درد قفسه سینه، نارسایی قلبی یا حتی مرگ ناگهانی قلبی را تجربه می کنند.
نقایص مادرزادی:
این وضعیت معمولاً ناشی از یک ناهنجاری در رشد سیستم هدایتی قلب در دوران جنینی است. یکی از مثال‌های شناخته‌شده، سندرم ولف-پارکینسون-وایت (WPW) است که در آن مسیر الکتریکی اضافی بین دهلیزها و بطن‌ها وجود دارد.
ژنتیک:
در برخی موارد، این وضعیت ممکن است ارثی باشد و در اعضای خانواده نیز دیده شود.
آسیب یا تغییرات بافتی قلب:
هرچند نادر است، گاهی اوقات شرایطی مانند بیماری‌های قلبی یا التهاب می‌تواند باعث ایجاد مسیرهای الکتریکی غیرطبیعی شود.
ناهماهنگی در تکامل سیستم هدایتی قلب:
سیستم هدایتی قلب در دوران رشد جنینی ممکن است به طور کامل بسته نشود یا بیش از حد رشد کند، که این می‌تواند به وجود مسیرهای اضافی منجر شود.
تغذیه در سلامت قلب از اهمیت ویژه ای برخوردار است به همین جهت ما در این زمینه مقاله ی چه غذاهایی برای قلب مضر است را برای شما فراهم کردیم!
آناتومی عروق کرونر
کار اصلی عروق کرونر، تأمین خون به عضله قلب است. مانند سایر بافت های بدن، عضله قلب برای عملکرد خود به خون غنی از اکسیژن نیاز دارد و خون فاقد اکسیژن باید مجدداً به ریه ها بازگردد. شریان های کرونر از دو شاخه بزرگ به نام های عروق کرونر راست و چپ تشکیل شده اند. دستگاه عروق کرونر چپ نیز به شریان سیرکومفلکس و شریان نزولی قدامی چپ تقسیم می شود.
دو شریان کرونر اصلی، شریان کرونر اصلی چپ و شریان کرونر راست هستند. شریان کرونر اصلی چپ (LMCA) که به شریان نزولی قدامی چپ و شاخه سیرکومفلکس تقسیم می شود، خون را به بطن چپ و دهلیز چپ می رساند. شریان کرونر راست (RCA) که به شریان نزولی خلفی راست و شریان حاشیه ای حاد تقسیم می شود، خون را به بطن راست، دهلیز راست و گره سینوسی دهلیزی (دسته ای از سلول ها در دیواره دهلیز راست که ضربان قلب را تنظیم می کند) می رساند.
شاخه های دیگری نیز از دو شریان کرونر اصلی منشعب می شوند تا به عضله قلب خون رسانی کنند. این شاخه ها عبارتند از:
- شریان سیرکومفلکس (Cx): این شریان از شریان کرونر چپ منشعب می شود و به دور عضله قلب می پیچد. این شریان، خون را برای قسمت جانبی و پشتی قلب تأمین می کند.
- شریان نزولی قدامی چپ (LAD): شریان نزولی قدامی چپ، از شریان کرونر چپ منشعب می شود و خون را به قسمت جلویی سمت چپ قلب می رساند.
- شاخه های کوچک تر عروق کرونر عبارتند از: شریان حاشیه ای حاد، نزولی خلفی (PDA)، حاشیه ای منفرد (OM)، سوراخ سپتوم و دیاگونال هستند.
درمان رگ اضافه قلب با سوزاندان آن
درمان رگ اضافی در قلب با سوزاندن آن معمولاً به عنوان ابلیشن کاتتری (Catheter Ablation) شناخته می‌شود. این روش یک تکنیک پزشکی رایج برای درمان اختلالات ریتم قلبی (آریتمی‌ها) است که به دلیل وجود مسیرهای الکتریکی اضافی یا غیرطبیعی در قلب رخ می‌دهد. برای تکمیل اطلااعات ویدیوی زیر را تماشا کنید:
ورود کاتتر و نقشه‌برداری اولیه:
- یک کاتتر نازک و انعطاف‌پذیر از طریق یک ورید (معمولاً در کشاله ران یا گردن) وارد قلب می‌شود.
- این کاتتر به پزشک اجازه می‌دهد تا سیگنال‌های الکتریکی قلب را ثبت و مسیرهای غیرطبیعی را شناسایی کند.
- در این مرحله، نقشه‌برداری الکتروفیزیولوژیک انجام می‌شود تا نواحی مشکل‌دار به‌طور دقیق مشخص شوند.
نقشه‌برداری الکتروفیزیولوژیک:
- پزشک با استفاده از دستگاه‌های پیشرفته الکتروفیزیولوژی، محل دقیق مسیر الکتریکی اضافی یا غیرطبیعی را شناسایی می‌کند.
- این نقشه‌برداری کمک می‌کند که درمان به‌طور دقیق روی منطقه هدف انجام شود.
انجام ابلیشن (سوزاندن):
- پس از تعیین محل دقیق، از یک کاتتر خاص استفاده می‌شود که انرژی را به منطقه هدف منتقل می‌کند.
- انرژی مورد استفاده ممکن است رادیوفرکانسی (RF) (گرما) یا کرایوابلیشن (سرما) باشد.
- این انرژی باعث تخریب یا قطع مسیر الکتریکی غیرطبیعی می‌شود و از انتقال سیگنال‌های الکتریکی اضافی جلوگیری می‌کند.
ارزیابی نتایج:
- پس از ابلیشن، پزشک مجدداً عملکرد قلب را بررسی می‌کند تا مطمئن شود که آریتمی متوقف شده و مسیر اضافی مسدود شده است.
ریکاوری و مراقبت‌های پس از درمان:
- بیمار معمولاً چند ساعت در بیمارستان تحت نظر می‌ماند و در بیشتر موارد همان روز یا روز بعد مرخص می‌شود.
- توصیه می‌شود تا چند روز از فعالیت‌های سنگین خودداری کنید.
چرا عروق کرونر اهمیت دارند؟
عروق کرونر وظیفه رساندن خون به قلب را دارند. اگر این شریان ها دچار هرگونه مشکلی شوند، ممکن است جریان خون رسانی به قلب کاهش یافته و فرد دچار حمله قلبی شود یا حتی جان خود را از دست بدهد.
یکی از راه های تشخیص گرفتگی عروق کرونر آنژیوگرافی قلب است. و از این رو انجام آنژیوگرافی قلب اهمیت دارد.
وجود یک شریان اضافی در قلب به چه معناست؟
این وضعیت نادر به این معنی است که یکی از شریان های کرونر قلب شما در جایگاه اشتباهی قرار گرفته یا از نقطه اشتباهی شروع شده است. این مشکل می تواند باعث اختلال در گردش خون در قلب شود. زمانی که عضله قلب اکسیژن کافی دریافت نکند، ممکن است بافت های قلبی آسیب دیده و از بین بروند.
